I'm not there

Jesion

Nowy film o Dylanie i to ponoc bardzo oryginalnie nakręcony. Co prawda w Polsce będzie dopiero w lutym, ale może ktoś już skradł z internetu i obejrzał. Jeśli tak, to jestem ciekawy wrażeń.

Dawidsu

Widziałem tylko trailer. Zamysł filmu, by nagrać kilka scen z życia Boba - każda z udziałem innego aktora - jest ciekawy i intrygujący. Ale słyszałem, że opinie są podzielone (a na temat którego filmu nie są)...

Jade

Czekam na ten film, a po obejrzeniu trailera mój apetyt rośnie. Już tylko na podstawie migawek mogę powiedzieć, że Cate Blanchett robi wielkie wrażenie. Jest w tej aktorce coś co przedziwnie rymuje się postacią Dylana, dlatego pomysł zaangażowania jej do tej roli traktuję jako poważny sygnał, że reżyser czuje klimat. Obym się nie mylił.

suze

Z wielkim napięciem oczekiwałam na wejście filmu do kin 22.02.2008 a okazało się że premiera została przełożona na inny termin... Sad

Wie ktoś może na kiedy??

Jesion · Wysłany: Pią 15:08, 21 Mar 2008 Temat postu:

Jakby ktoś miał napisy do "I'm not there", to byłbym ogromnie wdzięczny za przekazanie o nich informacji. Kolega ma film, ale nie mamy napisów i kiszka... Sad

hypnotist collector

Mrs. Moonshiner

Okropnie pusto na tym forum, ale dobrze chociaż, że takie istnieje, bo daje mi nadzieję, że Dylan nie jest zapomniany Smile

Ale do rzeczy.... Interesuję się kinem, więc siłą rzeczy obiło mi się o uszy, że powstał film o Dylanie, że Cate Blanchett dostała za swoją rolę Oscara, że obraz podobno z konceptem i niegłupi... W końcu po niego sięgnęłam i muszę zaznaczyć, że moja wiedza dotycząca Boba Dylana wtedy ograniczała się do tego, że istnieje. Tak, wiem - straszna ze mnie ignorantka Smile

Po obejrzeniu filmu musiałam zbierać szczękę z podłogi i zaczęłam gorączkowo zbierać, czytać, słuchać oglądać wszystko dotyczące Boba. Jak nic popadłam w dylanomanię, która ciągle trwa. No ale miało być o filmie...

Zgodzę się z Tobą, hypnotist collector, że Cate się spisała na medal, jest genialna! Zdecytowanie mój ulubiony Dylan w filmie, szalenie podoba mi się też pomysł, żeby akurat Jude'a Quinna zagrała kobieta. Cate podziwiam od dawna, a po tej roli zaczynam kochać Wink

To w jaki sposób "podrobiła" Dylana (a właściwie jego cząstkę) jest bezcenne. Ktoś się pewnie zaraz obruszy, że "jak to - podrobiła?!". A czemu to fałszerze nie mogą być artystami? Cool

Magia tego filmu polega właśnie m.in. na tym, że im więcej się wie (o Dylanie, o kinie...), im szerszy ma się ogląd, tym więcej można "wyłuskać" z niego podobieństw, aluzji, momentów, w których puszcza się do nas oko, a mimo to ten film nie jest hermetyczny. Ba! Może nawet doprowadzić do dylanomanii Wink

Za każdym kolejnym razem gdy go oglądam wychwytuję nowe rzeczy. Ale to, za co najbardziej go lubię to chyba jego przewrotność. Bo jak można nakręcić o kimś film i zatytułować go "I'm not there"? Szczególnie film o osobie, która w opinii publicznej zmienia się jak kameleon, nakłada niezliczone i kontrastujące ze sobą maski. Cud, miód i orzeszki Very Happy

Tym pierwszym postem witam szanownych userów i żywię nadzieję, że jeszcze jacyś się tu ostali Wink

Mrs. Moonshiner

Pacio

Ja dziś tak krótko:

- witam nową użytkowniczkę ^^
- w zupełności zgadzam się z tezą, że Blanchet jest "najlepszym Dylanem" w filmie
- moja ulubiona scena to zdecydowanie tych kilka sekund, podczas których pojawiają się Beatlesi =D

Trapeze Artist

Witajcie! Jestem nowy na forum. Dylana wielbię od 2 lat.
Co do filmu.... bardzo mi się podobał szczególnie gra Blanchet i Heatha Wink

Nie spodobał mi się motyw z Ricahardem Gerem.

Mrs. Moonshiner

Jeżeli chodzi o aktorów grających Dylana to uważam, że wszyscy wypadli świetnie. Nawet Richard Gere, za którym nie przepadam. Dlatego chciałabym dowiedzieć się co konkretnie Ci się nie podoba w jego postaci, Trapeze Artist? Chętnie popolemizuję Very Happy

Pacio

To ja jeszcze napiszę, że nie porwała mnie w żadnym stopniu gra Heatha Ledgera. Podobnie jak w "Mrocznym rycerzu". Niezupełnie rozumiem swojego rodzaju fenomen tego aktora. Może po prostu sprawdziła się zasada mówiąca, że "smierć jest najlepszą reklamą"?

Mrs. Moonshiner

Uuuuu, no nie bluźnij, kolego Wink

W I'm not there nie miał łatwego zadania - musiał zagrać drania tak, żeby widz i tak go polubił. Zauważ, że napisałam "widz", czyli przeciętny człowiek, a nie fan Dylana, który będzie go wyznawał choćby nie wiadomo co Wink

A w roli Jokera... Oglądałam "Mrocznego rycerza" nie wiedząc nic o śmierci Ledgera i i jego postać zupełnie mną zawładnęła. Śmiało mogę powiedzieć, że skradł cały film dla siebie i gdyby nie TEN Joker to Batman straciłby cały swój kunszt i przerażającą magię. Mam porównanie do Jokera Nicholsona, no ale nawet bez porównania... To, co Ledger zrobił z tą postacią, jaki nadał jej sens... Genialnie wyłożył całą jego przerażająco logiczną życiową filozofię pod maską szaleńca. Aktorski majstersztyk, ot co. I tej wersji będę się trzymać Wink

edit: P.S. Czy ten temat nie powinien przypadkiem znaleźć się w forum "Reszta"? W końcu Dylan nie tknął przy tym filmie palcem, no oprócz tego, że był główną inspiracją Laughing

Jesion

Wybaczcie, jakoś nie chce mi się nad tym rozwodzić, ale mnie się nie podobało. Blanchet zrobiła z Dylana przestylizowanego i zmanierowanego snoba. Trzymała ręce przy twarzy jak on i sypała cytatami z "No direction home". I w ogóle po co tak kombinować, że nie była Dylanem tylko jakimś innym kolesiem, a i tak wiadomo, że chodzi o Dylana? Fajne fragmenty były, nie powiem, ale ogólnie jakoś za "artystycznie" na siłę...

Mrs. Moonshiner

No nie tyle cytatami z "No Direction Home" co "Dont Look Back" i "Eat The Document". Ja się wcale nie czepiam szczegółów, to ma swoje znaczenie. Przynajmniej dla mnie. Cały film w ogóle to jeden wielki cytat, kłębowisko aluzji. Aż przeraża mnie myśl, że niektórych z nich nigdy nie odkryję.

Pewnie, że chodzi o Dylana, ale tylko o jego część - stąd różne imiona. Gdyby nazwać każdą postać "Dylan" dostalibyśmy obraz nieco awangardowej, ale jednak chronologicznej biografii (od małego chłopca po współczesnego dojrzałego człowieka). A chodziło chyba o to, żeby pokazać, że Dylan jest nimi wszystkimi i żadną z nich jednocześnie. Wiem, brzmi obłąkańczo Very Happy

Prosta, klasyczna biografia okropnie zafałszowałaby obraz. Przynajmniej według mojej oceny, bo jestem z tych ludzi, którzy twierdzą, że Dylan zrozumiany to nie Dylan Mr. Green

Możecie mnie ukamienować Wink

Jesion

Nie no wiem, że idea jest taka żeby pokazać Dylana z wieloma twarzami (vide plakat z filmu), ale w wypadku Blanchet, która wyglądała i zachowywała się jak Dylan (czy przynajmniej próbowała), to nie wiem po co dawać jej imię inne niż Bob.

No cóż, widziałem film raz, więc na pewno dużo mi umknęło, ale po prostu jakoś mnie nie przekonała ta "awangardowość". Moim zdaniem, w planach reżysera miało być wielkie dzieło, a wyszło jedynie wrażenie, że taka była intencja. Vive l'art! Laughing